هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای شادکامی در پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس ذهن آگاهی بود
طرح پژوهش حاضر همبستگی بود که با استفاده از روش تحلیل مسیر و معادلات ساختاری سعی در تبیین علی رضایت زناشویی بر اساس ذهن آگاهی به توجه به نقش واسطه‌ای شادکامی داشت.
جامعه آماری این پژوهش متشکل از زوجین شهر کرج بودند. نمونه پژوهش به روش هدفمند و از بین زو جین داوطلب انتخاب شدند. حجم نمونه به تعداد ۳۰۹ نفر شرکت‌کننده پژوهش انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در پژوهش حاضر پرسشنامه‌ی ذهن آگاهی (بایر و همکاران، ۲۰۰۶)، پرسشنامه‌ی شادکامی آکسفورد (۱۹۹۰) و پرسشنامه‌ی رضایت زناشویی انریج (السون، السون، ۱۹۹۷) بود. داده‌ها با استفاده ازنرم افزارهای SPSS و نرم افزار AMOS مورد تحلیل قرار گرفت.
نتایج مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد نقش واسطه ای شادکامی در پیش بینی رضایت زناشویی از روی ذهن آگاهی تایید میشود، یعنی ذهن آگاهی به واسطه افزایش میزان شادکامی موجب رضایت زناشویی میشود و شادکامی فرایندی است که می‌تواند ذهن آگاهی را به رضایت زناشویی پیوند دهد.
